Psychoterapia poznawczo-behawioralna

Czym jest psychoterapia poznawczo-behawioralna?

Teoria poznawczo-behawioralna opisuje to jak nasze myśli, interpretacje wydarzeń, wpływają na to, jakie pojawiają się w nas emocje i zachowania. Warto wiedzieć, że to nie sama sytuacja wywołuje w nas określone uczucia, lecz to jak ją interpretujemy – jak o niej myślimy. Ludzie różnią się sposobem interpretowania nawet tych samych wydarzeń. Na przykład widząc sąsiada z psem, który do mnie przybiegł, mogę mieć różne myśli na ten temat. Jeśli pomyślę o swoim niedawno utraconym psie, to prawdopodobnie poczuję smutek. Mogę też pomyśleć, że ten pies wygląda groźnie, lub przypomni mi się ugryzienie przez psa, którego doznałam w dzieciństwie i wtedy pojawi się lęk. Inną opcją jest myśl, że nie lubię psów, bo potrafią pobrudzić i wtedy odczuję złość lub przeciwnie, jeśli towarzyszy mi myśl „lubię psy” odczuję radość.

Jeśli Twój sposób myślenia/ interpretacji rzeczywistości prowadzi do cierpienia (przykrych emocji, doznań z ciała, dezadaptacyjnych zachowań) to nie znaczy, że jesteś wobec tego bezradny/ bezradna. Każdy z nas może zmienić swój wyuczony i stosowany automatycznie sposób interpretowania wydarzeń i dzięki temu wpłynąć na poprawę swojego nastroju.

Terapia poznawczo-behawioralna polega na wykorzystywaniu sprawdzonych, potwierdzonych wieloma badaniami naukowymi technik. Techniki te wpływają na nasz sposób myślenia i nasze zachowanie tak, aby nie podtrzymywały dłużej naszego problemu, czy objawów zaburzenia oraz pozwoliły zaangażować się w pełne życie, zgodne z naszymi wartościami. Celem terapii jest wprowadzenie zmian, które można obiektywnie zmierzyć (zmiany te najczęściej dotyczą: zachowań, emocji, objawów fizjologicznych, sposobu myślenia oraz sposobu radzenia sobie z problemami w wielu trudnych sytuacjach).

Jak odnieść sukces w terapii? 3 złote zasady:

  1. Wykrzesanie z siebie motywacji do terapii (terapeuta może w tym trochę pomóc, ale nie wskrzesi jej od zera)
  2. Regularne przychodzenie na spotkania, dzielenie się wątpliwościami i trudnościami, lecz także docenianie nawet drobnych postępów
  3. Zaangażowanie w wykonywanie pracy osobistej